En hvað um hagræðingu eða aðra forgangsröðun?

Er Halldór dæmigerður sveitarstjórnarmaður sem ekki dettur í hug að hægt sé að hagræða eða

forgangsraða öðruvísi? Þurfi heimili landsins ekki einmitt að gera það og í enn ríkara mæli ef 

sjónarmið eins og fram kemur hjá formanni Sambnds íslenskra sveitarfélaga verða ofaná? 

Tekjuaukning eða niðurskurður

Athugasemdir

[Einar Guðjónsson, 21.8.2011 kl. 12:19]

Halldór er auðvitað að passa upp á milliliði eins og sig sjálfan en allir aðrir eiga að spara. Losum okkur við þessa dýru milliliði sem sveitarstjórastigið er og þá er hægt að lækka skatta en bæta þjónustu um leið.

[Benedikt V. Warén, 21.8.2011 kl. 21:27]

Dýrasta millistigið er embættismannakerfið í Reykjavík.  Ekkert má gera á landsbyggðinni án þess að þeir séu með sínar loðnu krumlur í sjóðum sveitarstjórna.  Tekjur sem aflað er á landsbyggðnni fara 75% úr sveitarfélaginu.  Ef skiptingin væri eðlileg ætti 75% að verða þar eftir og þá mundi lífið loksins fara að leika við við hvern sinn fingur á landsbyggðinni.

Munið!  Skera niður embættismannakerfið í Reykjavík!